کشتی نفتکش Exxon Valdez که در 11 اکتبر 1986 به آب انداخته شد تا 20 مارس 2012 اجازه تردد در دریاها را داشت، باعث پدید آمدن خسارتی وحشتناک شد و مهندسان را مجبور کرد تا در طراحی تانکرها یک خانه تکانی اساسی بکنند. این کشتی که تا سال 1989 به مالکیت شرکت امریکایی Exxon بود از نوع تانکرهای vlcc بوده و تحت استاندارد ABS ساخته شد. آنچه که این کشتی را در تاریخ ثبت کرده، نشت نفت از آن در سال 1989 در منطقه آلاسکا و به میزان 41000 تا 119000 مترمکعب و آلوده کردن مساحتی بالغ بر 28000 کیلومتر مربع است. طبق مدارک، دلیل این نشت گسترده، برخورد کشتی با کف برآمده دریا بود و چندین عامل در این واقعه نقش داشتند.

• نخست، مالک تانکر که خدمه و نیروی متخصص و کافی را در تانکر مستقر نکرده بود. چرا که ملوان سوم قادر به مانوردهی کشتی نبوده و احتمال می رود بخاطر خستگی بیش از حد باشد. چرا که شیفت کاری 12 تا 14 ساعته داشتند.
• دوم، عدم استفاده از سیستم هشدار برخورد با مانع (RAYCAS) در تانکر
• سوم، خواب بودن کاپیتان حین برخورد

این واقعه سبب تجدید نظر مهندسان در طراحی کشتی های نفتکش شد. مقرراتی مبنی بر جایگزینی نفتکش‏ های تک جداره با شناورهای دوجداره در آب‏های آمریکا به اجرا درآمد. این الزامات بلافاصله از سوی سازمان جهانی دریانوردی (IMO) مورد پسند قرار گرفت و به مقرراتی برای سراسر جهان تبدیل شد. نتیجه تصویب این قانون، حمل هزاران تن فولاد اضافی توسط تانکرها به منظور رعایت الزامات بدنه‏ های دوجداره است. با وجود آنکه دوجداره شدن تانکرها خطر بروز آلودگی‏ های نفتی در دریاها را کاهش داده؛ اما از سوی دیگر، میزان مصرف سوخت کشتی‏ ها و نیز میزان آلودگی هوا در نتیجه حمل‏ و نقل دریایی را به شکل قابل توجهی افزایش داده است.

از طرفی، میزان انتشار گازهای گلخانه‏ ای حاصل از تردد تانکرها افزایش داشته است. به علاوه، نیاز به مصرف سوخت بیشتر، نشان می‏ دهد که دوجداره شدن تانکرها مشکلات جدیدی را بوجود آورده که سازمان دریانوردی آمریکا در نظر دارد جزئیات آن را مورد مطالعه قرار دهد.